Definicja Alkoholizmu Rozwoju Fazy

Co to znaczy FAZY ROZWOJU ALKOHOLIZMU: To jest model rozwoju dolegliwości alkoholowej, który przedstawił E.M. Jellinek opierając się na analizy historii chorób powyżej 2000 alkoholików. Model przedstawia typowy postęp uzależnienia — nie w każdym wypadku muszą wystąpić wszystkie symptomy, a ich kolejność może być w pojedynkę zróżnicowana.Jellinek wyróżnił cztery kluczowe etapy rozwoju dolegliwości alkoholowej:Stadium przedalkoholowe: używanie i nadużywanie alkoholu motywowane społecznie. Przyszły alkoholik błyskawicznie rozpoczyna odczuwać odprężenie emocjonalne i uświadamia sobie jego związek z piciem alkoholu. Pijący raczej się nie upija, lecz pije, by zredukować doświadczane napięcia i trudności. Następuje przyrost tolerancji na alkohol — pijący przyjmuje coraz większe dawki, by uzyskać stan odprężenia. Pojawiają się pierwsze amnezje wywołane nadużyciem alkoholu. Moment ten trwa od kilku miesięcy do dwóch lat.Stadium wstępne (prodromalne): zaczyna się w momencie wystąpienia pierwszych palimpsestów alkoholowych — alkohol rozpoczyna być substancją, której pijący potrzebuje. Pojawia się potajemne picie, ciągłe myślenie o alkoholu, łapczywość w piciu, poczucie winy i wyrzuty sumienia i unikanie rozmów na temat alkoholu. Pijący rozpoczyna się maskować, bo musi wypijać już znacząco więcej dla odczucia ulgi. Ta etap może trwać od pół roku do czterech, pięciu lat — pojawiające się coraz częściej palimpsesty zapowiadają postęp nałogu alkoholowego.Stadium ostre: kluczowym symptomem w tej fazie jest strata kontroli nad piciem i niepohamowany głód alkoholowy. Pijący traci kontrolę nad ilością wypijanego alkoholu, lecz nie nad faktem rozpoczęcia picia — może czasami zachować abstynencję. Alkoholik zaprzecza wystąpieniu tego objawu i rozbudowuje mechanizm racjonalizacji usprawiedliwiających jego picie. Pojawia się coraz większy nacisk socjalny do zaprzestania picia. Alkoholik stwierdza, iż to otoczenie ponosi odpowiedzialność za jego picie, co wyraża się w agresywnych zachowaniach, które pogłębiają wyobcowanie ze środowiska i umacniają wyrzuty sumienia. W tym okresie alkoholik narzuca sobie okresowo bezwzględną abstynencję i może podejmować próby zmiany dotychczasowego metody picia. Niepowodzenia z tym powiązane wywołują, iż jeszcze bardziej odsuwa się od otoczenia i koncentruje wyłącznie na kwestiach związanych z piciem. Pojawiają się pierwsze hospitalizacje powiązane z coraz intensywniejszym piciem. Obniżenie popędu seksualnego determinuje wrogością w stosunkach z partnerem/partnerką i prowadzi do zazdrości alkoholowej Stadium to kończy się wspólnie z pojawieniem się regularnego picia porannego, które przedtem zdarzało się rzadko.Stadium przewlekłe: pojawia się błędne koło nałogu — długookresowe stany zatrucia alkoholowego, zwane ciągami. Wywołują one degenerację moralną i obniżenie sprawności funkcji intelektualnych, u ok. 10% populacji alkoholowych występują psychozy alkoholowe. Kłopoty finansowe wywołują, iż osoba pijąca sięga po alkohole niekonsumpcyjne. Tolerancja obniża się jeszcze bardziej. Występują nieokreślone lęki, różne drżączki czy zahamowania psychoruchowe; picie przybiera charakter obsesyjny. Słabnie mechanizm racjonalizacji i zaprzecze, a alkoholik uznaje się za pokonanego. Wówczas spontanicznie poddaje się leczeniu albo, nie widząc innego wyjścia z sytuacji, kontynuuje obsesyjne picie.
patrz także: typologia JellinkaCierpiałkowska L. (2000) Alkoholizm: powody, leczenie, profilaktyka Poznań, Wydawnictwo Naukowe UAM