Definicja Organizacja współpracy gospodarczej i rozwoju (OECD)

Definicja ORGANIZACJA WSPÓŁPRACY GOSPODARCZEJ I ROZWOJU (OECD): Jej pochodzenie ma związek z przekształceniem, jakiego dokonano w 1961 roku w Organizacji Europejskiej Współpracy Gospodarczej (OEEC). Stworzenie OECD nastąpiło z inicjatywy USA i było reakcją na utworzenie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej. Kluczowe zadania OECD dotyczą wolności zamiany handlowej, która powinna zapewniać krajom osiągnięcie jak najwyższego poziomu życia, zatrudnienia i stabilizacji finansowej. Programy OECD poświęcone są również dla państw słabo rozwiniętych. Konwencję OECD na początku podpisały: Austria, Belgia, Dania, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Islandia, Kanada, Luksemburg, Norwegia, Portugalia, RFN, Szwajcaria, Szwecja, Turcja, USA, Włochy, Ogromna Brytania. Potem przystąpiły do niej: Australia, Finlandia, Japonia, Nowa Zelandia, w 1996 roku Polska, a również – ze szczególnym statusem członka stowarzyszonego – była Jugosławia